- Nie upokarzaj dziecka: bo ono tak jak Ty ma silne poczucie własnej godności.
- Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.
- Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru w miarę możliwości jak najczęściej.
- Jeżeli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty autorytetu, dziecko i tak wie, kiedy popełniasz błędy.
- Nigdy nie mów źle o dziecku, w szczególności w obecności innych osób.
- Nie mów ” zrobisz to, bo ja tak chcę”- jeżeli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.
- Jeżeli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić ” z góry swego autorytetu”.
- Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny. I nie musisz być w zgodzie z innym dorosłym przeciwko dziecku, jeżeli wiesz, ze on nie ma racji.
- Gdy mnie wiesz jak postąpić, pomyśl jak Ty poczułbyś się będąc dzieckiem.
- Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.
- Bądź życzliwym, pogodnym, cierpliwym, przewodnikiem i towarzyszem swego dziecka w jego kłopotach szkolnych.
- Staraj sie zrozumieć swoje dziecko: jego potrzeby, możliwości i ograniczenia.
- Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować, czy twoje dziecko ma trudności, na czym one polegają i co jest ich przyczyną- wyjaśnij swoje wątpliwości , omów spostrzeżenia na drodze konsultacji z psychologiem, logopedą, pedagogiem i w razie potrzeby z lekarzem.
- Spróbuj pomóc swojemu dziecku – zaobserwuj w czasie codziennej pracy z dzieckiem, co jest najskuteczniejsze dla przezwyciężenia jego trudności – w razie potrzeby skorzystaj z literatury i fachowej pomocy nauczyciela- terapeuty, logopedy ( w formie terapii indywidualnej lub grupowej)
- Bądź w stałym kontakcie z nauczycielem swojego dziecka i pedagogiem szkolnym.
- Chwal i nagradzaj swoje dziecko nie tyle za efekty pracy, co za włożona w nią wysiłek oraz spraw, aby praca z dzieckiem stała się przyjemna dla was obydwojga.
Na podstawie: E. Czyż „Dziecko i jego prawa” ( 1992r)
